برترین وب سایت شعر و دلنوشته | poem24.ir

اشعار زیبا و خواندنی عمان سامانی. میرزا نوراﷲ بن میرزا عبداﷲ بن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی ملقب به تاج الشعراء مشهور به عمان سامانی از شاعران معروف شهر سامان از توابع شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری ایران است. وی در سال ۱۲۶۴ ه. ق. متولد شد و در شب سه‌شنبه دوازدهم شوال سال ۱۳۲۲ ه. ق. درگذشت و در وادی السلام نجف دفن شد. او را دیوانی است به نام «گنجینة الاسرار» که در هند و در ایران به چاپ رسیده‌است». می‌دهی ساغر بیاد آن لب میگون مرا. ساقی امشب می‌کنی، تا کی بساغر خون مرا؟. مدعی پیوسته گوید عیب او، غافل که عشق. چهره‌ی لیلی نمود از دیده

اشعار عید مبعث. این ندا آید ز سوی خالق ارض و سما. اِقرأ بسم ربّک الّذی خلق یا مصطفی. ای رسول ِ،حیّ سرمد،جان فدایت،یا محمد. یا محمد یا نبی یا مصطفی یا مصطفی. بعثت است و موج شادی تا ثریّا می رود. از حرا نور خدا تا عر ش اعلا می رود. از فروغ ِ،حیّ سبحان،شهر مکّه، شد چراغان. یا محمد یا نبی یا مصطفی یا مصطفی. ای محبین ولایت زود ِ زود ِ زود ِ زود. وعده ی ما مکّه با نابودی ِ آل سعود. کن به حقّ ،نام زهرا،یک مدینه،قسمت ما. یا محمد یا نبی یا مصطفی یا مصطفی. بعثت حضرت محمد (ص). عید نجـات عـالم خلقـت مبارک است. آوای وحـی و لیلـۀ بعثـت مبارک است. عیـد نـزول

شعرهای زیبا و خواندنی شیرین خسروی. با همان ترسی که وقتی دسته ای از سارها. ناگهان پر می کشند از گوشه ی دیوارها. با همان ترسی که وقتی بچه خرگوشی سپید. می گریزد از لب و دندان تیز مارها. با همان زخم و جراحت ها که شیر خسته ای. برتنش جا مانده است از صحنه ی پیکارها. می روم سر می گذارم بر کویر و کوه و دشت. می روم گم می شوم در دامن شنزارها. آه دیدی خاطراتم را چطور از ریشه کند. دست و بازویی که پیشش مرده بودم بارها. کارو بارشعرش از اندوه من رونق گرفت. سکه ی نامش چه بالا رفت در بازارها. تک تک سلول هایم، هریک از رگ های من. مضطرب بودند در جریان آن دیدارها. م

شعرهای زیبای ولادت حضرت علی (ع). ساقی شبیه ساقی کوثر نیامده. جز او کسی به جای پیمبر نیامده. جز او برای فاطمه همسر نیامده. از کعبه جز علی احدی در نیامده. یعنی کسی به پاکی حیدر نیامده. هر کس غلام فاطمه شد در پناه اوست. شاهی که عرش دوش نبی جایگاه اوست. در معرکه سلاح نبردش نگاه اوست. این گیسوی سیاه که تنها سپاه اوست. بر شانه اش سیاهی لشکر نیامده. اولاد مرتضی همه ذاتاً مطهرند. قرآن ناطقند، شفیعان محشرند. شاهان روزگار غلامان قنبرند. خدّام عرش گوش به فرمان حیدرند. دور و برش که قحطی نوکر نیامده. ابروش وقت جنگ کم از ذوالفقار نیست. دنیا به جنگش آمده و بی

غزلیات شیخ بهایی. بهاء الدین محمد عاملی مشهور به شیخ بهایی از دانشمندان بنام عهد شاه عباس صفوی است. وی در سال ۹۵۳ هجری قمری در بعلبک متولد شد. در ۱۳ سالگی همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد. وی تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که مجموعهٔ آنها به ۸۸ کتاب و رساله بالغ می‌شود. از آثار او می‌توان به کشکول، دیوان غزلیات، جامع عباسی (در فقه)، خلاصةالحساب، تشریح الافلاک و دو مثنوی معروف " نان و حلوا" و "شیر و شکر" اشاره کرد. وی در سال ۱۰۳۰ هجری قمری در اصفهان دار فانی را وداع گفت. جنازهٔ او را به مشهد انتقال دادند و در مسجد گوهرشاد دفن کردند. شبی ز تیر

آنها که ربودهٔ الستند. از عهد الست باز مستند. تا شربت بیخودی چشیدند. از بیم و امید، باز رستند. چالاک شدند، پس به یک گام. از جوی حدوث، باز جستند. اندر طلب مقام اصلی. دل در ازل و ابد نبستند. خالی ز خود و به دوست باقی. این طرفه که نیستند و هستند. این طایفه‌اند، اهل توحید. باقی، همه خویشتن پرستند. اشعار زیبای شیخ بهایی. آتش به جانم افکند، شوق لقای دلدار. از دست رفت صبرم، ای ناقه! پای بردار. ای ساربان، ! خدا را؛ پیوسته متصل ساز. ایوار را به شبگیر، شبگیر را به ایوار. در کیش عشقبازان، راحت روا نباشد. ای دیده! اشک می‌ریز، ای سینه! باش افگار. هر سنگ و خ

اشعار شهادت امام موسی کاظم علیه السلام (3). نوحه شهادت امام موسی کاظم (ع). مانند تو کسی تک و تنها نمی شود. زندانی مصیبت و غم ها نمی شود. جسمت اسیر ضربه شلاق و ناسزاست. این زخم های کینه مداوا نمی شود. این رسم میزبانی یک روزه دار نیست. افطار او به مشت ولگد وا نمی شود. زنجیرها رسانده سرت را به زانویت. کاغذهم این چنین که تویی تا نمی شود. اعضای پیکر تو زهم منفصل شده. این پا دگر برای شما پا نمی شود. این سرفه های خشک تو یعنی که تشنه ای. آبی نصیب حضرت دریا نمی شود. آری تو هم به جد غریبت کشیده ای. ننویسم از مصیبت عظما نمی شود. شکرخدا که دختر تو جای دیگر

شعری برای تکاوران ارتشی که مدافع حرم شدند. ببر بیان کرده چو رستم به تن / ارتشی‌ام، حافظ خاک وطن. تخمۀِ زالم، پسر گیو و طوس / خاک ره فاطمه را داده بوس. تیغ دو دم همچو علی در کَفم / مست و پریشان ز شعف چون دفم. دل به علمداریِ عباس خوش / گِرد حرم آمده‌ام هاله وُش. تشنه‌لب بادۀِ حُسن القضا / شهره به عشقِ علیِ مرتضی. وارث میراث تهمتن منم / پنجۀِ در پنجۀِ دیو افکنم. شیعۀِ حیدر و علمدارِ عشق / میر مدافع به حرم در دمشق. آینه‌دارِ رخ حیدر به فَرّ / جامۀِ رزم علوی کرده بَر. سَدِّ ره خصم وطن همچو کوه / حیدری‌ام، شیعۀِ رستم شکوه. رخت علمداری زینب به تن / جا

شعر درباره ولادت حضرت ابوالفضل. می آید از بهشت خبرها یکی یکی. امشب گشوده شد همه درها یکی یکی. وقتی علی دوباره قدم می زند به خاک. مبهوت می شوند نظرها یکی یکی. بالا بلندی آمده و پیش قامتش. خم می شوند کوه و کمرها یکی یکی. تنها خلیل نیست که یعقوب هم رسید. قربانیش کنند پسرها یکی یکی. یک قوم از جمالش و یک قوم از جلال. دل نَه که می درند جگرها یکی یکی. خورشیدی از قبیله ی هاشم دمیده تا. حیران کُنَد نگاه قمرها یکی یکی. نامش حماسه را به غزل بند می زند. اُمّ البنین به فاطمه لبخند می زند. ای جامع جمیع نشانیِّ مرتضی. عباس نَه تمام جوانیِّ مرتضی. گیسوی توست ر

بوستان نخستین اثر سعدی شاعر و حکیم نامدار ایرانی‌ است. بوستان سعدی یا سعدی‌نامه نخستین اثر سعدی است که کار سرودن آن در سال ۶۵۵ هجری قمری پایان یافته‌است. «بوستان» سعدی یا «سعدی نامه» نخستین اثر سعدی شاعر و حکیم نامدار ایرانی‌ است که کار سرودن آن در سال ۶۵۵ هجری قمری پایان یافته است. شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی این اثر را در زمانی که در سفر بوده است، سروده و هنگام بازگشت به شیراز آن را بر دوستانش عرضه کرد. این اثر در قالب مثنوی و در بحر متقارب سروده شده است، و از نظر قالب و وزن شعری حماسی است هر چند که از نظر محتوا به اخلاق و تربیت و سیاست و اجت

متن نوحه امان از دل زینب. دلِ سوخته‌دل‌ها، بُوَد محفل زینب. امان از دل زینب امان از دل زینب. همــان داغ بـــرادر، بـود قاتل زینب. امان از دل زینب امان از دل زینب. دو چشمش به برادر،دودستش به سلاسل. نگــاهی بـه حسینش، نگــاهی سوی قاتل. کنــد گــریـه بـه زخــمِ، سرش، چوبۀ محمل. کـه از خــون جبین، سرخ شده محمل زینب. امان از دل زینب امان از دل زینب. سر ازسنگ شکسته،قد ازغصّه خمیده. بــــه دل داغ بــــرادر، ز رخ رنـگ پــــریده. شرارش به دل زار،سرشکش به دودیده. بــوَد از همــه عــالم، فـزون مشکل زینب. امان از دل زینب امان از دل زینب. فلک محو کمالش،ملک

هفت شهر عشق عطار نیشابوری. هفت شهر عشق یا هفت وادی مراحلی است که سالک جهت سلوک معنوی باید آنها را طی کند. عطار در کتاب زیبای خویش منطق‌الطیر آنها را اینگونه بیان می‌کند:. گفت ما را هفت وادی در ره است چون گذشتی هفت وادی، درگه است. هست وادی طلب آغاز کار وادی عشق است از آن پس، بی کنار. پس سیم وادی است آن معرفت پس چهارم وادی استغنا صفت. هست پنجم وادی توحید پاک پس ششم وادی حیرت صعب‌ناک. هفتمین، وادی فقر است و فنا بعد از این روی روش نبود تو را. در کشش افتی، روش گم گرددت گر بود یک قطره قلزم گرددت. وادی اول: طلب. چون فرو آیی به وادی طلب پیشت آید هر زما

شعر ولادت امام جواد (ع). قلب شیعه شد شیدا. غرق نوره باز دنیا. شیعه شاده چون که. حضرت رضا شد بابا. اومد زمان باده ، دلها چه بی اراده ، سمت باب المراده. آخه میلاد گل رضا حضرت جواده. مولا عزیز زهرا ابن الرضا. اومد آیه ی قرآن. غرق شوره باز ایران. اومده به دنیا نور. چشم و قلب سلطان. امشب شب امیده ، سر زد بازم سپیده ، نور ولا رسیده. خدا رو قلبم یه طرحی از کاظمین کشیده. مولا عزیز زهرا ابن الرضا. روشن از تو شد مهتاب. دلبر دل بی تاب. اومده به دنیا. سومین علی ارباب. آمد علی دیگر ، بهر رقیه دلبر ، رویش جمال حیدر. رقیه شاده آخه رسیده علی اصغر. مولا علی اصغ

اشعار زیبا و خواندنی عمان سامانی. میرزا نوراﷲ بن میرزا عبداﷲ بن عبدالوهاب چهارمحالی اصفهانی ملقب به تاج الشعراء مشهور به عمان سامانی از شاعران معروف شهر سامان از توابع شهرستان شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری ایران است. وی از شاعران صاحب نام و پر آوازه سالهای ۱۲۵۸ تا ۱۳۲۲ قمری است. وی در سال ۱۲۶۴ ه. ق. متولد شد و در شب سه‌شنبه دوازدهم شوال سال ۱۳۲۲ ه. ق. درگذشت و در وادی السلام نجف دفن شد. دو هفته ماه من ای لعبت بهشتی رو. دگرچه شد که ز من کرده‌یی تهی پهلو. تو سرونازی و بر چشم منت باید جای. که جای سروبسی خوشترست بر لب جو. تراست نازش کبک و چمی

ای پدر ای با دل من همنشین. شعر درباره پدر. ای صمیمی ای بر انگشتر نگین. ای پدر ای همدم تنهاییم. آشنایی با غم تنهاییم. ***. ای طنین نام تو بر گوش من. ای پناه گریه ی خاموش من. همچو باران مهربان بر من ببار. ای که هستی مثل ابر نو بهار. ***. در صداقت برتر از آیینه ای. در رفاقت باده ای بی کینه ای. ای سپیدار بلند و بی پایدار. می برم نام تو را با افتخار. ***. هر چه دارم از تو دارم ای پدر. ای که هستی نور چشم و تاج سر. رحمت بارانی روشن تبار. مهربانی از مانده یادگار. ***. ای پدر بوی شقایق می دهی. عاشقی را یاد عاشق می دهی. با تو سبزم ،گل بهارم ، ای پدر. هر

مداحی شهادت امام علی النقی (ع). روز سوم از رجب شد سامرا غرق عزا. گشت سوگ شیعه واولاد آل مرتضا. شد دهم مهر ولا پنهان به زیر ابر کین. هادی شیعه بشد مسموم از زهر جفا. بود بالین پدر تنها امام عسکری(ع). واغریبا گو وگریان بود مشغول دعا. زهر کین پاره جگر بنمود مولامان نقی(ع). خون دل شد با دهانش آخرین دم آشنا. کرد رو سوی مدینه ناله از دل برکشید. یاد زهرا(س) مادرش کرد وعمویش مجتبا(ع). با دهانی پر زخون نام حسین(ع) آمد به لب. یادش آمد لحظه ی آخر به دشت کربلا. کربلا جان داد فرزندی در آغوش پدر. سامرا گریان پسر بگرفته بر بابا عزا. تسلیت بادا به مولا حضرت صاح

شعر ولادت امام محمد باقر علیه السلام. دوباره بارون رحمت رو کویر دل میباره. یه آقایی اومده که بوی پیغمبرو داره. گذر ملائکه باز رو خاک مدینه افتاد. میرسن با گل و هدیه خونه امام سجاد . ((مدینه چه گل بارونه لب آسمون خندونه). برای امام باقر. (فرشته غزل میخونه )). باز مدینه ، چراغونه. خونه ی زین العابدین کهکشونه. این تیکه ماه دردونه. ( دلارو دنبال خودش میکشونه ). (امام باقر مدد(یا مولا ) امام باقر). جابر اینقدر زنده موندتا. بزنه گلی جوونه. سلام پیمبرو به. این محمد برسونه . صاحب علم خدایی به دو عالم نور عینه *ماه زیارتی کربلاست ماه رجب*. میمیرم براش آ

اشعار زیبا و خواندنی رشیدالدین وطواط. امام سعدالملک رشیدالدین محمد بن محمد بن عبدالجلیل عمری کاتب بلخی معروف به رشید وطواط شاعر نامی قرن ششم است. وی در سال ۴۸۱ هجری قمری در بلخ چشم به جهان گشود و در سال ۵۷۳ هجری قمری در گرگانج خوارزم بدرود حیات گفت. وطواط به فارسی و عربی شعر می‌سرود و به هر دو زبان آثاری منثور نیز دارد. از جمله آثار منثور مشهور فارسی وی می‌توان به «حدائق السحر فی دقائق الشعر» اشاره کرد. مشکست توده توده نهاده بر ارغوان. زلفین حلقه حلقهٔ آن ماه دلستان. زان توده تودهٔ مشک آیدم حقیر. زین حلقه حلقهٔ تنگ آیدم بجان. چون قطره قطره آب

اشعار خواجوی کرمانی. کمال الدین ابوالعطاء محمود بن علی بن محمود، معروف به خواجوی کرمانی از مشاهیر شعرا و عرفای قرن هفتم هجری است. وی در سال ۶۸۹ هجری قمری در کرمان متولد شد و در همانجا به تحصیل علوم و فنون متداول مشغول شد. وی به غیر از دیوان قصاید و غزلیات، خمسهٔ نظامی گنجوی را نیز جواب داده است. او در سال ۷۵۳ هجری قمری در شهر شیراز دار فانی را وداع گفت و در بالای تنگ الله اکبر شیراز به خاک سپرده شد. آن ماه مهر پیکر نامهربان ما. گفت ای بنطق طوطی شکرستان ما. وقت سحر شدی بتماشای گل بباغ. شرمت نیامد از رخ چون گلستان ما. در باغ سرو را ز حیا پای د

اشعار زیبا و خواندنی حسنا محمدزاده. حسنا محمدزاده دردهم مهرماه سال 1361در کاشان و در خانواده‌ای فرهنگی و مذهبی دیده به جهان گشود. اولین زمزمه های شاعری او به زمان تحصیل در مقطع راهنمایی برمی‌گردداو در سال 86 برای اولین بار سطح شعرش را با شرکت در جشنواره‌های ملی آزمود و در کنگره سراسری شعر دفاع مقدس برگزیده شد . ناز شست روزها !حسی غریبم داده اند. ظاهری آرام و قلبی ناشکیبم داده اند. چارشنبه سوری ام ، پایان سالی آتشین. روز و شب با شوق دیدارت لهیبم داده اند. نیم خورده روی دست زندگی افتاده است. از بهشت گونه هایت هرچه سیبم داده اند. من زمین رادوست د